Als je terug kon gaan in de tijd...

Zou je beslissingen en keuzes die je gemaakt hebt in je leven ongedaan maken als je daartoe de kans had?

Ja, op het eerste zicht zouden er wel dingen zijn die je anders wil doen als je terug kon gaan in de tijd met de kennis en wetenschap die je nu hebt... Maar als je die dingen dan anders zou doen, zou je misschien nooit tot die kennis en wetenschap komen. Want is het niet zo dat er niets gebeurt zonder reden en dat alles wat gebeurt zin heeft? Hoe moeilijk sommige dingen ook geweest zijn en nog zijn, het maakt je uiteindelijk wie je vandaag bent. En die evolutie was en is noodzakelijk wat mijzelf betreft! Ik zie van langst om liever de persoon die ik aan het worden ben... Daarmee bedoel ik vooral het leren om vanuit je hart en ziel te leven in verbondenheid met het grote geheel en de eer om daaruit diepe kennis te mogen ontvangen. Dus eigenlijk zou ik niets anders doen, moest ik terug kunnen gaan in de tijd... (Debby D.)

Eigenlijk zou ik niets anders doen behalve één ding. Ik zou mijn studie acupunctuur al in de jaren ‘70 tijdens mijn geneeskunde studie opgepakt hebben. Dat deed ik pas in 1985 nadat ik mij als huisarts had gevestigd. Ik heb inmiddels natuurlijk ervaring, maar het zou toch anders, wellicht beter geweest zijn als ik eerder was begonnen. Nu ik erover schrijf denk ik wel: ja en wat dan nog? Stel dat ik het eerder gedaan had. Zou mijn leven er anders uitgezien hebben? Mogelijk, maar nu weet ik dat ik in de eerste plaats huisarts in hart en nieren ben. Dat weten is veel waard. Zou ik beslissingen en keuzes die ik gemaakt heb in mijn leven ongedaan maken? Neen, er hoeft niets ongedaan gemaakt te worden. We maken fouten, dat is waar. Ik ook. Maar daarvan heb ik geleerd en ben wijzer geworden, met schade en schande, maar het werkte. (A.J. Reinier VDL)

Ik ben nu 61 jaar, ik ben gescheiden op mijn 30^ste en daarna gelukkig hertrouwd, dus op het eerste zicht zou ik zeggen: niet meer met mijn eerste man huwen... Ook heb ik een heel zware burn-out en depressie gehad, ik was te veel betrokken en wilde te goed doen voor mijn omgeving. Maar toen was dit alles zo normaal voor mij. Mijn punt: kijk niet achterom, enkel om eruit te leren, maar om dat te kunnen moet men eerst verkeerde beslissingen genomen hebben en kunnen vergelijken. ‘Achteraf’ is letterlijk achteraf: heden en toekomst kunnen wij ook maar ‘achteraf’ beoordelen. Dus in theorie zou ik bepaalde zaken anders doen, maar mijn hart zegt me dat ik nu een tevreden mens ben met mijn leven, mede door wat ik vroeger heb meegemaakt. (Monique C.)

Als ik terug in de tijd zou gaan zou ik niets veranderen: alle situaties, zowel de leuke als de minder leuke waren nodig om te zijn wie ik nu ben. Ik kijk terug op een rijk leven vol van prachtige ervaringen, de minder mooie neem ik erbij! (Mia D.R.)

Ik heb zelf geen spijt van de dingen die ik al dan niet gedaan heb, die hebben mij gemaakt tot wie ik ben, dat zijn lessen in het leven waar je niet omheen kan. Het enige waar ik spijt van heb is dat ik nooit kinderen gekregen heb. Als ik terug kon gaan in de tijd, zou ik misschien andere keuzes maken, oplossingen zoeken met de kennis die ik nu heb. De grote vraag is echter of ik daar gelukkiger van geworden zou zijn. Misschien is er een hele goede reden waarom ik geen kinderen heb en zal ik dat ooit begrijpen. Ik ben gelukkig met mijn leven zoals het is, maar ik heb momenten waarop ik zeker terug zou willen gaan in de tijd om mijn kinderen te krijgen. (M.V.)

Aangaande ongedaan maken van keuzes in het verleden: amalgaamvullingen van de tandarts. Op mijn 14^de (beslissing van mijn ouders) zou ik voor remigratie nog even worden gezien door een ‘bevriende’ tandarts. Ik had geen klachten. Ik kreeg 17 amalgaamvullingen. Drie maanden later in Nederland kreeg ik wat pijn. Bezoek aan tandarts: 14 (!) amalgaamvullingen. Pas recent hoorde ik dat dit nooit kan binnen twee maanden omdat het twee jaar duurt voordat cariës zichtbaar wordt. Compleet opgelicht door twee tandartsen. Mentale schade werd (retrospectief) bewezen door proefwerken op school waar ik voorheen 8 à 9 scoorde en later voor dezelfde onderwerpen 4 à 5. Een half jaar nadien kreeg ik hevige acne en alles wat daaraan vast zit: antibiotica (plm. 700 g over tien jaar), zwavelzalven, epilepsie (homeopathisch behandeld met Silicea) en nekpijn (occipitaalneuralgie) op hetzelfde segment als de kaken/wangen. Dankzij de Silicea is ook de acne (met littekens) geheel verdwenen. Ik ben later zelf arts geworden en heb mijzelf behandeld. Heb veel probiotica gebruikt. Homeopathisch ontgift met Hepar Sulfuris en orthomoleculair o.a. glutathion. Tevens Argentum amalgamum C1000, C15. De paradox is dat ik zonder deze aan den lijve ondervonden iatrogeniteit (ziekte door arts veroorzaakt) waarschijnlijk niet in de alternatieve geneeskunde terecht was gekomen. Ik screen alle patiënten op bijwerkingen van amalgaam in het algemeen en geneesmiddelen in het bijzonder. De dagelijkse praktijk toont iatrogeniteit regelmatig. Ook epigenetische aspecten komen aan het licht. Bewustzijn en kennis daarvan zijn noodzakelijke voorwaarden voor succes bij de behandeling. (Frank. B.)

Als ik in de tijd terug zou kunnen gaan, zou ik niets willen veranderen want het verleden maakt wie ik nu ben. Indien ik aan het verleden veranderingen zou aanbrengen zou ik nu een gans andere persoon geworden zijn en ik ben heel tevreden met wie ik ben. De personen die het verleden zouden willen wijzigen zitten niet goed in hun vel en het is niet het verleden dat men moet wijzigen, men moet het heden onder handen nemen en nu veranderingen brengen in z’n leven. Ik ben tevreden met het verloop van mijn leven. (Chantal P.)

Mocht ik terug in de tijd kunnen gaan, zou ik nog veel meer uitstapjes doen met de kinderen; dat deed ik regelmatig... Zou ik kiezen voor creativiteit in een andere opleiding. Zou ik een beroep kiezen om met mensen om te gaan, zoals ik nu doe, maar in een andere beroepsgroep. (Mieke H.)

Wat zou ik anders doen? Ik zou minder vaak mijn mond gehouden hebben. Alleen van dingen die ik niet gezegd heb, heb ik spijt. Hoewel ik denk dat op de lange termijn, je meer wint als je minder vaak (te) direct reageert. Ik schrijf het daaraan toe, dat ik vele (soms voorheen moeizame) relaties in stand weet te houden. Niet alles hoeft gezegd te worden. (Marie-José T.)

Ik heb vaak ‘verkeerde’ keuzes gemaakt, waarvan achteraf bleek dat ze me op zijsporen gebracht hebben, waar ik anders nooit op terechtgekomen zou zijn. En die zijsporen hebben me prachtige dingen opgeleverd, zoals mijn kinderen, mijn huidige baan en enkele hele goede vrienden. Ik zou met plezier dezelfde ‘fouten’ weer maken. (Marleen DH)

Ik zou vooral beter op mijn gezondheid gelet hebben. Toen ik jong was, dacht ik dat ziekte iets was voor oude mensen, nog zo ver weg. Ik trok me niks aan van de waarschuwingen en adviezen van ‘gezondheidsfreaks’. Wisten zij veel, ik voelde me goed. Tot ik plots een hartaanval kreeg. Ik, die nooit ziek was… Ik eet nu gezond en doe aan sport, maar het valt me zwaar, de plotse overgang is moeilijk. Ik zou er heel veel voor over hebben om met een schone lei te kunnen beginnen. (Dirk DB)

Als ik terug kon gaan in de tijd zou ik mijn kinderen niet of slechts gedeeltelijk laten vaccineren. Ik dacht echt in de jaren '90 dat het verplicht was. Ik zou met de kennis van nu weer terug willen gaan in de tijd en me er veel meer in verdiepen. In die tijd was er minder informatie via internet te vinden. Er is nooit informatie gegeven door het RIVM in Nederland dat het niet verplicht was om baby's en kinderen te vaccineren. Het bezoeken van een consultatiebureau idem, in die tijd geen geluiden gehoord dat het 'niet verplicht' zou zijn. Ik zie dat mijn beide kinderen van nu 19 en 22 jaar toch wel wat kwakkelen met hun gezondheid, ze zijn net niet helemaal gezond, altijd verkouden (chronisch inmiddels), reageren allergisch op allerlei soorten prikkels, hooikoorts, huisstofmijt, voeding, enz. De jongste wil met een vaccinatie-ontstoringsprogramma beginnen, de oudste 'wil er nog niet aan' en dat respecteer ik. Nu heb ik me echt in de materie verdiept - er is ook volop informatie te vinden- en nu weet ik wat ik niet meer zou doen. Ben benieuwd wat mijn kinderen later zullen doen als zij kinderen krijgen... (E.S.P.)

Ik zou nooit begonnen zijn met roken. Enkele maanden geleden kreeg ik te horen dat ik longkanker heb. In een vergevorderd stadium. Ik ben meteen gestopt met roken, maar dat is nu duidelijk te laat. De schade is onherstelbaar en de kans op genezing miniem. Ik ben 59. Veel te jong om te sterven. Als ik terug kon gaan in de tijd, zou ik mijn eerste sigaret ongedaan maken… (Peter V.)

Ik zou niets willen veranderen, want je lessen komen toch. Als je de dingen anders doet, komen ze gewoon op een ander moment en in een ander kleedje. (Zoë VdV)