Echte rijkdom

De vader van een welgestelde familie nam zijn zoon op een dag mee voor een reis over het platteland. De man had het vaste voornemen om de jongen te laten zien hoe arm mensen kunnen zijn, zodat hij dankbaar zou zijn omdat zij het zelf zo goed hadden.

Vader en zoon logeerden enkele dagen op de boerderij van een familie die moeite had om rond te komen.

Toen ze weer terugreden naar hun landgoed, vroeg de vader aan zijn zoon wat hij van de afgelopen dagen vond.

‘Ik vond het geweldig, vader’, zei de zoon.
‘Besef je nu hoe arm sommige mensen zijn, hoe weinig ze hebben?’ vroeg zijn vader.
‘Ja, ik heb veel geleerd uit deze ervaring’, antwoordde de jongen. ‘Ik zag dat zij vier honden hebben, terwijl wij er maar één hebben. Ik zag dat zij een beekje hebben dat doorloopt tot het eind van de wereld, terwijl wij een vijver hebben die maar tot halverwege de oprit komt.

Wij gebruiken lantaarns, terwijl zij iedere nacht naar de sterren kunnen kijken. Ons landgoed loopt maar tot aan de weg, terwijl zij de wereld tot aan de horizon bezitten. Wij hebben bedienden die voor ons zorgen, terwijl zij voor elkaar en voor anderen zorgen. Wij hebben muren om ons landgoed om ons te beschermen, terwijl zij vrienden hebben die hen beschermen.’

De vader zweeg verbijsterd. Ten slotte zei de zoon: ‘Dank je dat je mij hebt laten zien hoe arm we eigenlijk zijn.’