Welke angsten heb je overwonnen?

Ik had vroeger een panische angst voor spinnen. Men zei altijd dat ik die moest overwinnen door veel naar spinnen te kijken en er meer over te leren. Maar dat hielp niet echt. Vorig jaar hoorde ik toevallig over neuro-linguïstische programmering (NLP) als middel om van fobieën af te geraken. Ik vond het maar een vreemde methode, maar het is wel gelukt. Ik ben ervan af. Ik schrik nog wel als ik een spin zie, maar de verlammende, irrationele angst is weg. (Sabine VR)

Ik heb in mijn leven al veel angsten overwonnen, maar ik heb er niet echt een methode voor. Ik vroeg mezelf soms af waar ik zo bang voor was? En dan kon ik geen antwoord vinden. En vaak, als één van mijn angsten werkelijkheid werd, dan begreep ik dat het eigenlijk zo erg niet was. Dat inzicht heeft me geholpen om andere angsten te overwinnen of gewoon niet meer bang te zijn voor bepaalde dingen (G.S.)

Ik was vroeger bang in het donker en bang om alleen te zijn. Dat had een enorme negatieve impact op mijn leven. Op een bepaald moment was ik het gewoon beu om bang te zijn, ik besloot dat ik het niet meer zou toestaan. En vreemd genoeg werkte dat. Telkens als ik angst voelde opkomen, riep ik mezelf tot de orde: ‘begin je weer?’ en dan kalmeerde ik. (Suzy D.)

Ik heb angst om blind te worden. Dat is het gevolg van een nachtmerrie die ik had, toen ik acht jaar was. Mijn mama had mijn kamer volledig verduisterd en naast de deur naar buiten waren mijn ingebouwde kleerkasten. Het raam stond wel wat open. Schijnbaar was er in een van de tuinen van onze buren iemand iets aan het opstoken. Maar ik droomde dat ons huis afbrandde... half slaapdronken probeerde ik te vluchten en ben in die ingebouwde kasten terecht gekomen, tussen de kledij... naar mijn gevoel zat ik daar uren in vast. Nu besef ik dat dat misschien maar enkele minuten waren.
Toen ik mezelf eindelijk bevrijd had, ben ik in complete paniek naar mijn mama's kamer gerend. Die lag rustig te lezen, terwijl ik riep ‘ons huis staat in brand!’.
M'n moeder lachte me uit, bleef rustig verder lezen, en ik stak mijn hoofd door haar kamerraam naar buiten, om te ruiken en te ademen. Toen besefte ik wat er gebeurd was, maar sindsdien - en ik ben nu 44 - ga ik nooit in een lift of ruimte zonder ramen, zonder licht bij mij. Ik heb al vaker geprobeerd mezelf op te sluiten, met mijn hand op de lichtknop, en steeds kom ik automatisch in een paniekaanval...
Alleen krijg ik het niet opgelost, ik was in therapie bij iemand die psychologie studeerde en we waren aan een stappenplan bezig, maar toen was haar stage voorbij, dus daar stond ik dan.
Ik wil hier zo graag vanaf. Ik ben NIET bang voor donker! Ik wandel gerust in mijn eentje door een donker bos, want wie ik niet zie, ziet mij ook niet. Ik heb toen gewoon, in mijn paniekaanval GEVOELD hoe hulpeloos men is, als men blind is, en heb altijd gedacht dat als ik morgen mijn zicht moest kwijtraken door gelijk wat, ik onmiddellijk een einde aan mijn leven maak, want DAT is voor mij echt het enige dat ik niet zou willen missen... Het zou fijn zijn als iemand me ooit kon helpen... (Evy VR)

Ik heb verschillende angsten overwonnen door me af te vragen: wat is het ergste dat er kan gebeuren? Als je daarover nadenkt, besef je dat het niet zo veel uitmaakt dat je bang bent. Als er iets gebeurt, zal je op dat moment wel zien wat je moet doen. Zo lang het niet gebeurt, ben je je energie aan het verspillen aan bang zijn. (Rudy P.)

Ik heb een panische angst voor vliegen. Het is met de jaren erger geworden. Zo erg dat ik niet meer in een vliegtuig stap. Mijn vrouw en mijn kinderen lijden daaronder, omdat ze graag op reis gaan en dat kan nu niet meer. Ik lijd er zelf ook onder, ik voel me belachelijk. Ik heb al alles geprobeerd, maar niets helpt. Het lijkt alleen maar erger te worden. (HDM)

Ik heb mijn angst om auto te rijden overwonnen. Ik wou nooit met de auto rijden omdat ik ervan overtuigd was dat ik een slechte chauffeur zou zijn, omdat ik extreem bang was in het verkeer. Ik geloofde dat ik daarmee mezelf en andere weggebruikers in gevaar zou brengen. Toen gebeurde er iets dat mijn leven overhoop gooide en waardoor ik het beeld dat ik van mezelf had moest herzien. Ik moest mezelf opnieuw ‘uitvinden’ om in mijn nieuwe leven te passen. Ik ontdekte dat ik ook het beeld van mezelf als ‘angsthaas in het verkeer’ kon omzetten in een ander beeld: dat van een kalme, zelfverzekerde chauffeur. Ik ging rijlessen volgen en kwam erachter dat ik rijden leuk vind en dat ik ondanks de aanvankelijke zenuwen helemaal niet bang ben. Soms koesteren we overtuigingen over onszelf die gewoon niet waar zijn, die alleen maar onze mogelijkheden beperken. We kunnen er op elk moment in ons leven voor kiezen om die overtuigingen overboord te gooien en te vervangen door andere, waar we beter van worden. (M.H.)

De grootste angst die ik overwonnen heb, is de angst om mezelf te zijn. Het is moeilijk om daar een hoe of wat op te kleven. Het gebeurt gewoon met vallen en opstaan. Als ik mezelf verloochen, loop ik gewoon met mijn hoofd tegen de muur of word ik door situaties en omstandigheden telkens weer onderuit gehaald. (Z VdV)

Angst, waarvoor dan ook, vertelt me altijd iets over mezelf. Het is eigenlijk iets heel intiems omdat het mij bij mijn diepste keuzes brengt. Als ik de moed heb mijn angst onder ogen te zien, kom ik bij de keuze om in onmacht te blijven of om de angst te zien voor wat ze is: een signaal dat ik de rails kwijt ben. Het lukt niet altijd, maar op zo een moment kan ik ook kiezen voor het vertrouwen dat als een hart diep in mij klopt. Dan wordt de angst de wervelwind waarbij ik mij als het ware in het oog bevind, in de rust, wat er ook gebeurt. De angst verdwijnt niet zomaar, ze verliest haar overheersende kracht. Maar zoals ik al zei: het lukt niet altijd. Blijkbaar houd ik er ook nog altijd van in het rond geslingerd te worden met alle gevolgen van dien. En zoals mijn grootmoeder zei: als de lucht invalt, zijn alle vogels dood. (BDS)