Verschenen in
Denkbeeldige ketens
Een man kwam voorbij een circuskamp en besloot een kijkje te gaan nemen bij de dieren. Hij bewonderde de tijgers en de leeuwen in hun kooien, maar bleef op een veilige afstand. Toen hij bij de olifanten aankwam, was hij verbaasd dat die reusachtige beesten alleen maar met een touw aan één poot waren vastgebonden. Geen kettingen of kooien. Hij begreep niet waarom ze niet losbraken, want ze konden toch met een kleine inspanning gemakkelijk het touw breken.
Hij vroeg aan een van de dierentemmers waarom de olifanten niet probeerden te ontsnappen.
‘Dat is heel eenvoudig’, zei de man ‘wanneer ze klein zijn worden ze met een touw aan hun poot vastgebonden. Ze proberen uit alle macht vrij te komen, maar dat lukt niet. Ze zijn op dat moment niet sterk genoeg. Op de duur geven ze hun pogingen op. Wanneer ze groter worden, kunnen ze het touw gemakkelijk breken, maar ze zijn er ondertussen van overtuigd dat ze dat niet kunnen, dat ze niet sterk genoeg zijn, dus ze proberen het niet meer.’
De man kon zijn oren niet geloven. Deze grote, sterke dieren konden op elk moment hun touwen breken en zichzelf bevrijden, maar ze bleven waar ze waren, omdat ze geloofden dat ze het niet konden.
Net als die olifanten geloven veel mensen dat ze iets niet kunnen, gewoon omdat ze ooit gefaald hebben en het vervolgens opgaven. Maar mensen hebben, in tegenstelling tot olifanten, nog andere ketens die hen ervan weerhouden om dingen te doen die ze zouden willen doen: de meningen en overtuigingen van anderen, van ouders, leerkrachten, vrienden en de hele samenleving.
Laat je eigen overtuigingen of die van anderen je dromen of doelstellingen niet in de weg staan. Blijf proberen, ook al lukt het niet meteen…