De kikkers en de hoge toren

Er waren eens een heleboel kleine kikkers die een klimwedstrijd organiseerden. Het doel van de wedstrijd was het bereiken van de top van een heel hoge toren.

Een grote menigte toeschouwers had zich verzameld aan de voet van de toren om de wedstrijd te volgen en de deelnemers aan te moedigen.
Maar niemand van de toeschouwers geloofde echt dat de kikkers de top van de toren konden bereiken. Overal hoorde je uitroepen als ‘dat is veel te moeilijk’, ‘ze halen het nooit’, ‘die toren is veel te hoog’ en ‘dat is onhaalbaar’.

Een voor een gaven de kikkers het op. Er waren er steeds minder die in gestaag tempo verder klommen.
De toeschouwers bleven roepen ‘dat is veel te hoog’ en ‘dat haalt niemand’…
Na verloop van tijd werden ook de kikkers die al zo ver geraakt waren, moe en gaven het op.
Slechts één kikker bleef doorgaan en klom hoger en hoger. Na een laatste krachtinspanning bereikte hij uiteindelijk de top.

De toeschouwers en alle andere kikkers waren stomverbaasd. Ze wilden weten waar die ene kikker de kracht vandaan haalde om die hoge top te bereiken. Toen ze het hem vroegen, keek hij hen alleen maar niet-begrijpend aan. Het bleek namelijk… dat hij doof was.