Een Sioux verhaal

Mijn grootvader nam me mee naar de visvijver toen ik ongeveer zeven jaar oud was
en zei me een steen in het water te gooien.
Hij zei me goed te kijken naar de kringen die de steen in het water maakte.
Dan vroeg hij me mezelf voor te stellen als die steen-mens.

“Je kan veel plonzen creëren in je leven, maar de golven die daardoor ontstaan,
zullen de vrede van al jouw medeschepselen verstoren”, zei hij.
“Onthoud dat je verantwoordelijk bent voor wat jij in jouw cirkel neerzet
en dat die cirkel ook veel andere cirkels zal raken.
Je moet leven op een manier die de goedheid en de vrede van jouw cirkel naar anderen toe laat stromen.
Een plons die van woede of jaloezie komt, zal ook deze gevoelens naar andere cirkels sturen.
Jij bent voor beide verantwoordelijk.”

Dit was de eerste keer dat ik mij realiseerde dat elk persoon de innerlijke vrede of verstoring
die naar buiten in de wereld stroomt zelf creëert.
We kunnen geen wereldvrede creëren
wanneer we nog onderhevig zijn
aan innerlijke conflicten, haat, twijfel of woede.

We stralen deze gevoelens en gedachten die we binnenhouden uit,
of we ze nu uitspreken of niet.
Wat er ook aan het spetteren is binnen in ons,
loopt over in de wereld rondom ons
en schept daar schoonheid of verwarring
met alle andere cirkels van het leven.

Datgene waar je je op focust, wordt groter…