Verschenen in
De kraai & de pauw
Ergens hier ver vandaan leefde een kraai. Hij was gelukkig en helemaal tevreden met zijn leven. Maar op een dag zag hij een zwaan. ‘Die zwaan is zo wit’, dacht hij ‘en ik ben zo zwart. Die zwaan is vast de gelukkigste vogel van de hele wereld.’
Hij vertelde de zwaan wat hij dacht. ‘Eigenlijk’, antwoordde de zwaan, ‘dacht ik inderdaad dat ik de gelukkigste vogel in de wijde omtrek was, tot ik op een dag een papegaai zag, die twee kleuren heeft. Volgens mij is de papegaai de gelukkigste vogel van het dierenrijk.’
De kraai ging op zoek naar een papegaai. Toen hij er een tegenkwam, legde hij hem zijn bedenkingen en die van de zwaan voor. ‘Ach’, zei de papegaai ‘ik leefde heel gelukkig tot ik een pauw zag. Ik heb maar twee kleuren, maar een pauw heeft zo veel mooie kleuren. De pauw is ongetwijfeld de gelukkigste vogel ter wereld.’
De kraai ging op zoek naar een pauw. Na lang zoeken, vond hij er een in de zoo. Honderden mensen stonden aan zijn kooi om hem te bewonderen. Toen de mensen allemaal weg waren, vloog de kraai naar de pauw toe. ‘Beste pauw’, zei hij ‘jij bent zo mooi. Elke dag komen duizenden mensen jou bewonderen. Als mensen mij zien, word ik meteen weggejaagd. Jij bent volgens mij de gelukkigste vogel op aarde.’
De pauw antwoordde: ‘Ik heb inderdaad ook altijd gedacht dat ik de mooiste en gelukkigste vogel op aarde was. Maar omdat ik zo mooi ben, zit ik hier nu opgesloten in een kooi. Ik ken alle vogels in de zoo ondertussen heel goed, en het is me opgevallen dat de kraai de enige vogel is die niet wordt opgesloten in een kooi. Ik wou dat ik een kraai was, want dan zou ik nu overal waar ik wou kunnen rondvliegen en gelukkig zijn.’
Wie tevreden is met wat hij heeft,
is de gelukkigste mens ter wereld.
Wie zich altijd vergelijkt met anderen,
zal nooit gelukkig zijn.
Er is altijd wel iemand
die meer heeft dan jij,
die beter, mooier, slimmer, rijker…
is dan jij.