Verschenen in
Jouw mooie kanten?
Durf jij naar jouw mooie kanten kijken of ben je eerder gefocust op wat niet zo goed is aan jou?
Wat zijn jouw kwaliteiten, krachten en talenten? Wat heeft je geholpen om ze te ontwikkelen?
Welke kwaliteiten en talenten bewonder je in anderen en zou je graag zelf ontwikkelen?
Niemand heeft geantwoord op deze vraag…
En we denken niet dat bescheidenheid de enige oorzaak van het stilzwijgen is.
Het is blijkbaar gemakkelijker om naar onze eigen ‘slechte’ kanten te kijken, dan naar onze mooie eigenschappen. We zien in onszelf vaak alleen wat niet goed is. We geven onszelf liever kritiek dan een complimentje. We hebben zelfs moeite met het krijgen van complimenten.
Als iemand de hele dag naast je zou lopen en de hele tijd kritiek zou geven op alles wat je deed, zou vragen of je dit of dat wel aankan, in je oor zou fluisteren dat je niet goed genoeg bent, te dik of te dun bent, te lui, te actief, te dom, te braaf, te opdringerig, te terughoudend, te dit of te dat… zou je dan bij die persoon in de buurt willen blijven, zou je met die persoon kunnen leven? Zou je dan gelukkig zijn?
Waarschijnlijk niet. En toch is dat wat we de hele tijd doen met onszelf. We vinden onszelf nooit goed genoeg en we kunnen het niet laten om onszelf daar elke dag aan te herinneren. En helaas - of gelukkig? - kunnen we onszelf niet vragen om op te hoepelen…
Aan de andere kant: als iemand je regelmatig een complimentje zou geven, je zou zeggen dat je er goed uitziet, dat je iets goed gedaan hebt, dat je aangenaam gezelschap bent, dat je goed kan zingen of kan koken, dat je perfect bent… zou je dan niet heel de tijd bij die persoon willen zijn? Zou je daar niet gelukkig van worden?
Wees dan gewoon zelf die persoon die altijd het beste in jou ziet, die vindt dat je gewoon perfect bent. Wat anderen van jou vinden, doet er niet toe, wat je van jezelf vindt doet er alles toe. Als je zelf vindt dat je mooi bent, hoeven anderen het niet te vinden of te zeggen. Als je zelf vindt dat je lelijk bent, mogen anderen duizend keer zeggen dat je mooi bent, je zal het toch niet geloven. Het doet er niet toe wat anderen denken of zeggen. Je kan alleen maar mooi zijn als je jezelf mooi voelt, als je gelooft dat je mooi bent.
Men zegt vaak ‘niemand is perfect’. Daarmee bedoelt men dat iedereen zijn ‘slechte kantjes’ heeft. Maar eigenlijk is iedereen perfect zoals hij is, op dit moment. De slechte of minder goede kanten horen erbij. Het zijn dingen waar we aan kunnen werken om te groeien, maar ze zijn evengoed op dit moment een deel van ons dat we mogen en kunnen accepteren. Zolang je jezelf niet volledig kan accepteren zoals je bent, kan je niet gelukkig zijn.
Wees zelf de persoon die altijd het beste in jou ziet,
die vindt dat je perfect bent zoals je bent
Je kan perfect gelukkig zijn met jezelf zoals je nu bent. Helaas denken we vaak dat we gelukkiger zouden zijn als we vijf kilo zouden afvallen, als we minder zouden eten of drinken, als we meer zouden sporten, als we meer talent zouden hebben, als we beter konden schrijven, dansen, tennissen, koken, … als we meer geld zouden verdienen, als we mooier waren, als we nooit fouten zouden maken, …
Maar denk je dat al die mensen die slank zijn, die mooi zijn, die talent hebben, die veel geld verdienen of die goed kunnen tennissen, gelukkig zijn? Misschien wel, misschien niet. Als ze ook gefocust zijn op wat ze niet hebben, op wie ze niet zijn, op al hun ‘slechte’ eigenschappen, dan zullen ze ondanks hun ‘goede’ eigenschappen, die door iedereen bewonderd worden, niet gelukkig zijn.
Er zijn veel verschillende versies van onszelf: wie we echt zijn, wie we denken dat we zijn, wie we willen zijn, wie anderen willen dat we zijn, wie we willen dat anderen denken dat we zijn… We willen voldoen aan de verwachtingen van anderen, van onze ouders, onze vrienden, onze leraren, onze partner, de maatschappij, … en aan onze eigen verwachtingen van hoe we zouden moeten zijn.
We zijn wie we zijn, maar als we iets aan onszelf willen veranderen, dan kunnen we dat altijd doen. Dan moeten we onszelf wel eerst afvragen waarom we iets aan onszelf willen veranderen. Omdat anderen dat willen of verwachten? Omdat anderen ons dan ‘beter’ zouden vinden? Omdat anderen dan meer van ons zouden houden? Of omdat we het zelf willen? Hoe dan ook zit in elk van deze vragen een ‘niet goed genoeg’ verscholen.
Is het eigenlijk wel nodig om te veranderen? Misschien is het voldoende als we met andere ogen naar onszelf kijken. Dikwijls is het al een hele transformatie om onze schijnbare gebreken te accepteren, om te stoppen met ze te veroordelen, ze weg te drukken en te bevechten, om de kansen, de kwaliteiten en de mogelijkheden erachter te ontdekken of om te beseffen dat ze veel van hun macht verliezen als ze er gewoon mogen zijn. Het helpt je van een heel pak frustraties af. Het is ook gemakkelijker iemand anders te accepteren zoals hij of zij is als we dat in de eerste plaats bij onszelf kunnen.
We hoeven niet altijd ons best te doen om ‘beter’ te zijn. In plaats van te proberen een supermens te zijn, kunnen we ons ontspannen en gewoon… gewoontjes zijn. Kleine kwaliteiten worden vaak ondergewaardeerd, niet speciaal genoeg gevonden in onze prestatiegerichte maatschappij, maar het zijn meestal pareltjes van menselijkheid. Gewoon, goed, perfect.
Eigenlijk zijn we zoals een stukje natuur. Als we normen hanteren van hoe we zouden moeten zijn - waar die normen ook vandaan komen - dan zijn we constant bezig met te proberen om alles wat buiten die normen valt weg te wieden. Onze natuur wordt dan in een mooi gesnoeid ontwerp gegoten, een strak onderhouden tuin waar je 24 uur per dag, zeven dagen op zeven intensief mee bezig bent. Het moet er altijd netjes uitzien voor de buitenwereld (of voor jezelf). Als je alles accepteert aan jezelf, dan is er geen snoeiwerk nodig, dan ben je een oerwoud. Spannend en ook wel beangstigend, maar oneindig groots, vol natuurlijke pracht en kracht waar je in de eerste plaats zelf van mag genieten. Alleen hebben wij geleerd bang te zijn en onze pracht en kracht te verbergen, zelfs voor onszelf.
Als je het moeilijk vond om onze vraag te beantwoorden - aan ons of gewoon voor jezelf - omdat je niet geleerd hebt al het goede in jezelf te zien, omdat je te veel gefocust bent op je slechte kanten, of omdat je het gevoel hebt dat het ongepast is om jezelf mooi en getalenteerd te vinden, dan nodigen wij je uit om eens een tijdje niet te snoeien in je tuin, om evenveel van het onkruid te houden als van de prachtige bloemen.
“Wie gelooft in zichzelf
hoeft niemand te overtuigen.
Wie tevreden is met zichzelf
heeft niemands goedkeuring nodig.
Wie zichzelf accepteert
wordt door de hele wereld geaccepteerd.”
(Lao Tzu)