Investeren in een goede zaak

Welke projecten of goede doelen zou je oprichten of steunen als je geld genoeg had? Waarom?

Als ik geld genoeg had, dan zou ik mijn geld stoppen in dubbelblind gecontroleerde testen om te bewijzen hoe kruiden en natuurlijke biologische voeding een impact hebben op ons lichaam. Blijkbaar is dat voor de gezondheidszorg momenteel niet belangrijk genoeg en plakken ze liever pleisters op de open wonden dan ze te voorkomen. Ik vraag me af wat het meeste kost? (Leen D.)

Ik zou denk ik niets aan bestaande goede doelen geven. Ze hebben vrijwel allemaal een grote overhead en aan de top worden salarissen uitgekeerd die soms in de tonnen lopen. Eerder zou ik kleinschalige natuur- en milieuprojecten steunen zoals bijvoorbeeld in de steden. Meer groen, postzegelpleintjes met groen waar mensen behoefte aan hebben, fruitbomen in steden, projecten als moestuinen, buurtuinen, schooltuinen, enz. Met name jonge kinderen natuur- en milieubewust maken en enthousiaste vrijwilligers ondersteunen voor bijvoorbeeld gereedschap, een waterpomp en dergelijke. Zo kun je veel meer doen dan wanneer een grote dure organisatie veel geld opslokt aan overhead. Bovendien maakt actief deelnemen mensen meer betrokken bij hun buurt en het kan zorgen voor sociale cohesie. (Marja B.)

Het gratis aanbieden van sterilisatie van poezen en honden, indien de eigenaar dit zou willen. Eerst in Nederland en indien het goed uitpakt na evaluatie over de landsgrens gaan kijken als er nog geld over zou zijn. (Arika W.-V.)

Als ik genoeg geld had zou ik inzetten op bewustwording bij kinderen door bijvoorbeeld op scholen meditatielessen of mindfulness te introduceren. Zodat kinderen op jonge leeftijd al kunnen leren dat er veel te leren is door dicht bij jezelf te komen/blijven. Geen overbodige luxe in een tijdperk waar alle aandacht naar sociale media getrokken wordt en steeds meer jonge mensen zich eenzaam voelen en geen verbinding meer voelen met elkaar.
Verder zou ik ook inzetten op preventie van ziekten door gezonde voeding. En ook hier al op jonge leeftijd mee aan de slag gaan. Geen frisdrank- en snoepautomaten op scholen. Kooklessen met echte voeding! (Aly G.-P.)

Als ik echt rijk was, zou ik beginnende ondernemers financieren. Geen mensen die een gat in de markt gevonden hebben en daar veel geld mee willen verdienen, maar ondernemingen die starten vanuit een idealistische instelling, die iets willen opstarten omdat ze willen bijdragen aan een betere wereld, hoe klein die bijdrage ook is. Als ik zelf opnieuw kon beginnen, zou ik een bedrijf starten dat alleen producten van gerecycleerd materiaal maakt. (Guido B.)

Ik zou orthomoleculaire onderzoeken steunen naar psychiatrische aandoeningen zoals schizofrenie en depressie. Mijn familie is met beide aandoeningen zwaar belast. Dit heeft een enorme impact gehad op mijn leven en uiteindelijk geleid tot psychiatrische ziekte bij mijzelf. Echter na een dik jaar van voedingsaanpassingen en supplementen ben ik geheel vrij van medicatie, voel ik me beter dan ooit en ben ik meer dan dankbaar dat deze toekomst verder aan mij voorbij is gegaan.
Met de enorme opkomst en ziekteverzuim door psychische aandoeningen en het enorme onbegrip dat deze mensen ten deel valt, denk ik dat het de hoogste tijd is om hier aandacht aan te besteden! (Ank A.)

Ik zou niet weten waar ik moest beginnen, omdat ik zo veel zou willen doen om overal ter wereld mensen, dieren en planten in nood te helpen en bij te dragen aan een betere wereld op elk vlak. Ik kan zo veel dingen opnoemen… Als ik op dit moment één ding moet kiezen, dan zou ik zeggen: een groot huis kopen met een groot stuk grond eraan, waar ik onderdak zou bieden aan dieren en kinderen zonder thuis. De kinderen zouden voor de dieren mogen zorgen en de dieren zouden op die manier voor de kinderen zorgen. (Herman B.)

Als ik heel veel geld had, zou ik een kankerfonds oprichten dat geen geld zou steken in onderzoek naar nieuwe giftige farmaceutische medicijnen, maar dat kankerpatiënten zelf zou sponsoren in de vorm van gratis voedingsadvies en heel goedkope natuurlijke middelen, waarvan men al lang weet dat ze kanker kunnen genezen, maar die niemand zich kan veroorloven omdat ze niet terugbetaald worden door het ziekenfonds of de ziekteverzekering. (Karen DW)

Ik zou steun bieden aan hulpdiensten die met vrijwilligers werken, zoals het Rode Kruis en de brandweer. Die mensen staan altijd klaar om een medemens in nood te helpen, iets wat ik zelf aan den lijve ondervonden heb en waar ik heel dankbaar voor ben. Ik zou zeker geen geld steken in grote projecten, zoals bepaalde vormen van ontwikkelingshulp, waar het grootste deel van het geld aan de verkeerde handen blijft plakken. (Jos V.)

Je kunt nooit geld genoeg hebben om alle goede doelen en projecten te steunen die je zou willen steunen. Ik vind het heel frustrerend, omdat ik best wel geld wil steken in goede doelen. Maar als ik mijn geld in ontwikkelingshulp steek, kan ik het niet in het milieu steken, als ik het in onderwijs steek, heb ik niks meer voor medische hulp. Het geeft me eigenlijk een machteloos gevoel en het eindigt ermee dat ik nergens nog geld aan geef. Want waarom zou ik Unicef steunen en niet Greenpeace? Of Kom op tegen Kanker, maar niet 11.11.11? Heeft iedereen dat gevoel, of ben ik gewoon een cynische egoïst? (anoniem)

Misschien draait het wel niet allemaal om geld genoeg hebben om te delen? Veel goede doelen hebben geld nodig voor hun werking en zijn groots opgezet. Alle respect voor hun idealen, organisatie en hun inzet. Maar dan sta je daar en moet je kiezen wie je gaat redden en wie voor jouw part dood mag vallen. Onmogelijk toch?
En andere goede doelen zijn heel klein, zo klein als één mens of één dier of boom groot en die kom je zomaar gewoon tegen op straat. Het is onmogelijk om de verantwoordelijkheid voor heel de wereld op je schouders te tillen en die voor heel de wereld in te lossen. Wat niet wil zeggen dat we niet op een andere, natuurlijke manier verantwoordelijk kunnen zijn. Soms ga ik te voet naar huis van de winkel en kom ik een bedelaar tegen. Soms haal ik iets van mijn boodschappen uit mijn tas en geef het weg, soms doe ik dat niet. Soms luister ik als een vriend het moeilijk heeft. Soms organiseer ik iets waarbij een heleboel mensen een klein beetje geld geven wat dan samen een mooi bedrag is om aan een goed doel te schenken zoals het weeshuis in Jakarta. Dat vraagt dan een beetje van mijn tijd, geen fortuin dat ik met de lotto nooit gewonnen heb. En een paar jaar geleden haalde ik een verstoten, verwelkte plant uit een vuilnisbak op straat. Toen ze er bovenop was, heb ik haar weggegeven. Nu bloeit ze elk jaar in een andere tuin. Eén mens voor de hele mensheid, één bloem voor de hele natuur, één moment in de eeuwigheid. Het is wat in mijn hart leeft, niet wat ik denk dat ik zou moeten doen. (BDS)

Als ik veel geld had, zou ik investeren in reclame voor jullie tijdschrift en jullie boekjes. Ik vind dat veel te weinig mensen weten dat jullie bestaan en er zijn heel veel mensen die ermee geholpen zouden zijn. (Patrick P.)