Het goede zaad

Er was eens een boer die tarwe kweekte van uitzonderlijke kwaliteit. Elk jaar won hij de prijs voor de beste tarwe in zijn land.

Op een dag kwam een reporter van de plaatselijke krant de boer interviewen. De boer vertelde hem dat hij elk jaar in de lente naar zijn buren ging en hen een zak gaf met zijn goede tarwezaad, zodat zij het op hun velden konden planten en ze net zoals hij kwaliteitsvolle tarwe zouden oogsten.

De reporter was stomverbaasd en vroeg de boer waarom hij zijn goede tarwezaad gewoon deelde met de andere boeren. Dan konden ze toch met hem concurreren voor de beste tarwe?

“Dat is heel simpel,” legde de boer uit. “De wind verspreidt de pollen van de groeiende tarwe over de omliggende velden. Als mijn buren minderwaardige tarwe kweken, dan zal door kruisbestuiving alle tarwe in de omgeving in kwaliteit dalen, ook die van mij. Als ik zelf goede tarwe wil kweken, moet ik mijn buren helpen om ook goede tarwe te kweken.”

De reporter begreep dat de boer gelijk had en dat dit eenvoudige principe voor alles in het leven geldt. We kunnen als mens pas een gelukkig en zinvol leven hebben, als we anderen helpen om een gelukkig en zinvol leven te leiden. Want het welzijn van het individu wordt bepaald door het welzijn van alle anderen…