Angst om te verdwijnen

Er wordt gezegd dat een rivier beeft van angst
voor ze de zee in gaat.

Ze kijkt terug naar de weg die ze afgelegd heeft,
vanaf de toppen van de bergen,
de lange kronkelende weg door bossen en dorpen.

En voor haar ziet ze een oceaan,
zo immens groot,
dat het lijkt dat ze alleen maar voor altijd kan verdwijnen
wanneer ze daarin stroomt.

Maar er is geen andere weg.
De rivier kan niet terug.
Niemand kan terug.
Terugkeren is onmogelijk in dit bestaan.

De rivier moet het risico nemen
om in de oceaan te stromen
want alleen dan zal de angst verdwijnen,
omdat de rivier dan weet
dat ze helemaal niet zal verdwijnen in de oceaan,
maar dat ze de oceaan wordt.

(vertaling van Fear, een gedicht van Kahlil Gibran)