De nadelen van antivirale medicijnen

Antivirale medicijnen worden ingezet om de replicatie van virussen te blokkeren, zodat ze zich niet meer kunnen vermenigvuldigen en verspreiden. Ze worden zowel preventief als therapeutisch ingezet, bij sommige infectieziekten levenslang. Ondanks het steeds groter wordende arsenaal aan antivirale medicijnen, zijn virale infecties wereldwijd een groeiend probleem. Mede dankzij het wijdverbreid gebruik van antivirale middelen worden virale infecties steeds moeilijker te behandelen. Als we de werking van de meest gangbare antivirale middelen onder de loep nemen, wordt vanzelf duidelijk waarom ze het lichaam niet gezonder maken. Virussen uitschakelen verbetert de werking van het immuunsysteem niet. Integendeel, het gebruik van antivirale medicijnen verstoort het microbioom en het delicate evenwicht tussen de verschillende soorten micro-organismen die deel uitmaken van ons lichaam. Het verhindert dat virussen hun functies uitvoeren en schakelt belangrijke cellulaire processen uit. Het ontregelt de mooi georkestreerde immuun- en ontstekingsprocessen, de reactie op stress en weefselschade, en het vermogen van cellen om zich te beschermen tegen ziekteverwekkers en schade te herstellen. Wanneer de replicatie van virussen kunstmatig geremd of geblokkeerd wordt, ontwikkelen virussen andere mechanismen om zich te vermenigvuldigen. Deze noodmechanismen worden grotendeels geactiveerd door onze eigen cellen en weefsels. Antivirale medicijnen kunnen in bepaalde omstandigheden noodzakelijk en levensreddend zijn, maar het systematisch voorschrijven ervan bij virale infecties die het lichaam zelf kan genezen als het daartoe de kans krijgt, verstoort – net als antibioticagebruik – het hele ecosysteem (ook dat van de omgeving en andere mensen) waardoor het steeds moeilijker wordt om het evenwicht te herstellen.