Blaaskanker
Het belang van een niet-toxische preventie en behandeling
De blaas wordt continue blootgesteld aan zuren, microben en toxische afvalstoffen in de urine, maar ze heeft een stevige beschermlaag met een wonderbaarlijk vermogen om zichzelf heel snel te herstellen wanneer ze beschadigd is. De moderne blaas wordt echter ook blootgesteld aan enorm veel omgevingstoxinen, pesticiden, voedingsadditieven, medicijnen, straling, … waardoor haar herstel- en regeneratieprocessen non-stop aangesproken moeten worden. Bij chronische beschadiging van de blaaswand kan dit mooie herstelmechanisme de vorming van tumoren stimuleren. De grootste risicofactor voor blaaskanker is roken, maar de sterk vervuilde omgeving waarin we leven krijgt een steeds groter aandeel in het stijgend aantal gevallen van blaaskanker. De conventionele behandeling van blaaskanker draait rond het operatief verwijderen van een tumor, bestraling en chemotherapie. Dat zijn ingrepen die de blaaswand heel zwaar beschadigen en levenslange blaasproblemen veroorzaken. Ze activeren bovendien dezelfde herstel- en groeifactoren die de tumorgroei veroorzaakt hebben, waardoor de kans op terugkeer of “uitzaaiing” heel groot is. Sinds kort wordt steeds vaker immunotherapie ingezet, dat niet rechtstreeks kankerverwekkend is, maar op andere manieren de blaas en alle andere organen kan beschadigen. De blaaswand moet niet gebombardeerd worden met toxische stoffen, straling en immuunactivatie, maar met voedingsstoffen die de slijmvlieslaag helpen herstellen, ontsteking en oxidatieve schade in de blaas verminderen en tumorgroei afremmen door de chronische schade weg te nemen.
Je kan dit artikel enkel lezen als je het tijdschrift aankoopt (als los exemplaar of als onderdeel van een jaarabonnement) of als je toegang hebt tot de online bibliotheek.
Koop editieHeb je het aangekocht of heb je toegang tot de online bibliotheek? Meld je aan om dit artikel te lezen