Zware metalen

Zware metalen, zoals lood, kwik, cadmium, arsenicum, chroom, koper, ijzer en zink zijn van nature in kleine hoeveelheden aanwezig in de omgeving en in de voeding. Chroom, koper, ijzer, mangaan, vanadium en zink worden beschouwd als essentiële mineralen, omdat ze nodig zijn voor verschillende lichaamsprocessen. Zowel een gebrek aan als te veel van deze metalen wordt gelinkt aan gezondheidsklachten. Van andere metalen, zoals lood, kwik en cadmium, zijn vooral de schadelijke effecten bekend, maar vermoedelijk zijn ze in kleine hoeveelheden wel belangrijk voor de gezondheid. Opstapeling van zware metalen wordt vooral gelinkt aan het ontstaan van neurodegeneratieve aandoeningen zoals alzheimer, parkinson, amyotrofe laterale sclerose, multiple sclerose, autisme en adhd, maar ook aan osteoporose, artrose, spierafbraak, lever- en nierziekten en kanker. Het verhoogt bovendien het risico op onvruchtbaarheid, geboorteafwijkingen en miskramen.

Het schadelijke effect van zware metalen is afhankelijk van de dosis, de duur en de manier van blootstelling, genetische en epigenetische factoren, voeding, leefstijl en de aanwezigheid van andere toxische of beschermende stoffen. Gezonde voeding en een gezonde leefstijl kunnen chronische zware metalentoxiciteit voorkomen en bepaalde voedingsstoffen kunnen de opname van zware metalen verhinderen, de uitscheiding bevorderen en/of de schade beperken.